Warszawa, 08.07.2015 r.

Szanowna Pani Elżbieta Łopacińska 
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
ul. Szamocka 3/5
01-748 Warszawa

Szanowna Pani Prezes, 

Mija 15 lat od czasu jak po raz ostatni do ówczesnego Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwróciło się Polskie Towarzystwo Psychiatryczne z prośbą o interwencję wynikającą z powtarzających się orzeczeń Lekarzy Orzeczników ZUS, odmawiających uznania związku przyczynowego pomiędzy doznanym stresem urazowym z okresu wojny i okupacji - eksterminacją, deportacją i bezpośrednim zagrożeniem życia z przyczyn narodowościowych, rasowych i politycznych, a aktualnie istniejącymi zaburzeniami psychicznymi. Była to kolejna interwencja po poprzedniej podjętej przez PTP w 1995 roku.

Z informacji do nas docierających zauważamy, że problem ten nadal jest aktualny a orzeczenia ZUS nie uwzględniają relacji przyczynowych zaburzeń obecnie ujawnianych z doznanymi ponad 60 lat temu traumami. 

Dotyczy to szczególnie, nielicznej i naturalnie zmniejszającej się populacji ofiar Holocaustu a Instytucje skupiające te osoby bądź je reprezentujące zwracają się z prośbą do naszego Towarzystwa o pomoc. 

W okresie ostatnich kilkudziesięciu lat zasadniczo wzrosła naukowa wiedza na temat odległych skutków zaburzeń pourazowych. Diagnozy zaburzeń reaktywnych, KZ- Syndromu, astenii poobozowej zostały zastąpione diagnozą Zaburzenia Stresowego Pourazowego – PTSD. Konsekwencje zdrowotne doznanych traum ujawniające się kilkadziesiąt lat po ich doznaniu nie budzą wątpliwości na całym świecie, znajdują swoje odbicie w klasyfikacjach medycznych, w tym, w obowiązującej w Polsce od 1992 roku klasyfikacji ICD-10 (F43.1). 

Uważamy za niewątpliwie słusznie podnoszone argumenty, że ograniczanie orzekania o inwalidztwie (niezdolności do pracy) w związku przyczynowym ze stresem urazowym (PTSD) sprzed ponad 60 lat jest krzywdzące, dyskryminujące i upokarzające. 

Sytuacja jaka dotyczy w Polsce osób poszkodowanych wspomnianymi działaniami, pozostaje w sprzeczności z regulacjami jakie są stosowane w pozostałych krajach Europy, gdzie sam potwierdzony fakt bycia ofiarą jest wystarczający do uzyskiwania stosownych uprawnień.

Będziemy zobowiązani, gdy Pani Prezes zwróci uwagę Zespołu zajmującego się Orzecznictwem Lekarskim ZUS na ten problem, niewielki w wymiarze liczbowym i osobowym, ale znaczący w wymiarze poczucia dziejowej sprawiedliwości. 

Z poważaniem 
                       
Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
Zarząd Główny
Prof. nadzw. dr hab. med. Janusz Heitzman
Wiceprezes